Πολυδούρη, Μαρία

(Καλαμάτα 1902 – Αθήνα 1930). Ελληνίδα ποιήτρια. Μετά τις γυμνασιακές σπουδές της στην Καλαμάτα φοίτησε δυο χρόνια στο Αρσάκειο της Αθήνας, ύστερα επέστρεψε στη γενέτειρά της, όπου διορίστηκε υπάλληλος στη διοίκηση. Αργότερα ταξίδεψε στο Παρίσι (1926), όπου, αφημένη και στις παρορμήσεις μιας φλογερής ιδιοσυγκρασίας, προσβλήθηκε από φυματίωση. Γύρισε στην Ελλάδα και μπήκε στο σανατόριο Σωτηρία, όπου και τη βρήκε ο θάνατος. Στα χρόνια της αρρώστιας της δημοσίευσε δύο συλλογές:Τρίλλιες που σβήνουν(1928) καιΗχώ στο χάος(1929). Σ’ αυτές ο έντονος ερωτισμός, που χαρακτήριζε τη βραχύχρονη ζωή της, εξευγενίζεται από την τραγική προαίσθηση του πρόωρου θανάτου της, αλλά και από μια έμφυτη τρυφερότητα και ποιητική ευαισθησία. Η ποιήτρια Μαρία Πολυδούρη (1902 - 1930), (φωτ. από την έκδ. «100+1 χρόνια Ελλάδα»).